1 วิบัติแก่บรรดาผู้ลงไปขอความช่วยเหลือจากอียิปต์ผู้พึ่งม้าผู้วางใจในกองรถม้าศึกและในกำลังมหาศาลแห่งพลม้าของพวกเขาแทนที่จะมุ่งมององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลหรือแสวงหาความช่วยเหลือจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
2 พระเจ้ายังทรงพระปรีชาและสามารถบันดาลภัยพิบัติพระองค์ตรัสแล้วไม่คืนคำพระองค์จะทรงลุกขึ้นต่อสู้กับวงศ์วานของคนชั่วร้ายและต่อสู้กับคนที่ช่วยเหลือคนทำชั่ว
3 ชาวอียิปต์เป็นเพียงมนุษย์ไม่ใช่พระเจ้าม้าของพวกเขาเป็นเพียงเลือดเนื้อไม่ใช่วิญญาณเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์ออกมาคนที่ช่วยก็จะสะดุดและคนที่ขอให้ช่วยก็จะล้มลงทั้งคู่จะพินาศไปด้วยกัน
4 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า“เมื่อสิงโตคำรามราชสีห์คำรามใส่เหยื่อต่อให้คนเลี้ยงแกะหมู่ใหญ่ถูกเรียกมาชุมนุมเพื่อต่อสู้ราชสีห์ก็ไม่ตระหนกตกใจกับเสียงโห่ร้องอึงคะนึงของพวกเขาเช่นเดียวกัน พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ก็จะเสด็จลงมาเพื่อทำศึกบนภูเขาศิโยนและที่สูงต่างๆ
5 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะปกป้องเยรูซาเล็มดั่งหมู่นกบินโฉบไปมาเหนือศีรษะพระองค์จะคุ้มครองและช่วยกู้พระองค์จะ ‘ผ่านไป’ และจะช่วยให้รอด”
6 ชนอิสราเอลเอ๋ย จงหันกลับมาหาพระองค์ผู้ซึ่งท่านได้กบฏอย่างร้ายแรงนั้น
7 เพราะในวันนั้น ท่านทุกคนจะทิ้งรูปเคารพเงินและทองซึ่งพวกท่านได้สร้างขึ้นด้วยมืออันบาปหนา