9 ดินแดนร่ำไห้และอ่อนระโหยเลบานอนอดสูและเหี่ยวแห้งไปชาโรนเป็นดั่งอาราบาห์บาชานและคารเมลก็สลัดใบ
10 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “บัดนี้เราจะลุกขึ้นบัดนี้เราจะได้รับการยกย่องเทิดทูนบัดนี้เราจะได้รับการเชิดชูขึ้น
11 เจ้าตั้งท้องแกลบให้กำเนิดฟางลมหายใจของเจ้าเป็นไฟเผาผลาญเจ้า
12 เหล่าประชากรจะถูกเผาราวกับเป็นหินปูนจะลุกเป็นไฟเหมือนเผาพุ่มหนามที่ถูกตัด”
13 เจ้าผู้อยู่ไกล จงฟังสิ่งที่เราได้ทำเจ้าผู้อยู่ใกล้ จงรับรู้อำนาจของเรา!
14 เหล่าคนบาปในศิโยนอกสั่นขวัญแขวนคนที่ไม่นับถือพระเจ้าตัวสั่นงันงก“มีใครในพวกเราอยู่กับไฟที่เผาผลาญนี้ได้?มีใครในพวกเราอยู่กับการเผาไหม้ชั่วนิรันดร์ได้?”
15 คือผู้ที่ดำเนินอย่างชอบธรรมและกล่าวสิ่งที่ถูกต้องผู้ปฏิเสธประโยชน์จากการบีบบังคับผู้หดมือไม่รับสินบนผู้อุดหูไม่ยอมฟังแผนฆาตกรรมผู้ปิดตาไม่เห็นด้วยกับการวางแผนชั่ว