7 เป็นสิ่งที่สร้างขึ้นใหม่ ไม่ใช่นานมาแล้วก่อนหน้านี้เจ้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเจ้าจึงไม่อาจพูดได้ว่า‘เรารู้แล้ว’
8 เจ้าไม่เคยได้ยินหรือเข้าใจมาก่อนแต่เดิมมาหูของเจ้าไม่ได้เปิดออกเรารู้ดีว่าเจ้าคิดคดทรยศเพียงไรเจ้าได้ชื่อว่ากบฏมาตั้งแต่เกิด
9 เพราะเห็นแก่นามของเรา เราจึงกลั้นโทสะไว้เพราะเห็นแก่เราซึ่งเป็นที่สรรเสริญ เราจึงยับยั้งไว้ไม่ตัดเจ้าออกไป
10 ดูเถิด เราได้ถลุงเจ้า แม้ไม่ใช่อย่างถลุงเงินเราทดสอบเจ้าในเตาหลอมแห่งความทุกข์ระทม
11 เพราะเห็นแก่เราเอง เราทำการนี้เพราะเห็นแก่เราเองเราจะปล่อยให้ตัวเองเสียชื่อได้อย่างไร?เกียรติสิริของเรา เราไม่ยกให้ใครอื่น
12 “ยาโคบเอ๋ย จงฟังเราอิสราเอลซึ่งเราเรียกมาเราคือผู้นั้นเราคือปฐมและอวสาน
13 มือของเราเองนี่แหละที่วางฐานรากของโลกมือขวาของเราคลี่ฟ้าสวรรค์ออกมาเมื่อเราเรียกมันก็มาชุมนุมกัน