10 จงทำให้จิตใจของชนชาตินี้ดื้อด้านไปทำให้หูของพวกเขาตึงและปิดตาของพวกเขาเสียมิฉะนั้นแล้วพวกเขาจะได้เห็นกับตาได้ยินกับหูเข้าใจด้วยจิตใจและหันกลับมาและได้รับการรักษาให้หาย”
11 ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า จะอีกนานเพียงไร?”พระองค์ตรัสตอบว่า“จนกระทั่งนครต่างๆ อยู่ในสภาพปรักหักพังไม่มีคนอยู่อาศัยจนกระทั่งบ้านเรือนถูกทิ้งร้างท้องทุ่งถูกเหยียบย่ำทำลาย
12 ตราบจนองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงส่งทุกคนไปยังแดนไกลโพ้นและแผ่นดินถูกทิ้งร้างหมดสิ้น
13 และแม้จะเหลือคนหนึ่งในสิบอยู่ในดินแดนนั้นมันก็ยังเริศร้างแต่เช่นเดียวกับต้นเทเรบินธ์และต้นโอ๊กเมื่อถูกโค่นยังเหลือตอฉันใดตอในดินแดนนั้นจะเป็นเมล็ดพันธุ์บริสุทธิ์ที่จะงอกขึ้นอีกครั้งฉันนั้น”