12 ผู้ประทานพระกรแห่งฤทธานุภาพอันทรงเกียรติสิริมาอยู่ที่มือขวาของโมเสสผู้แยกน้ำทะเลต่อหน้าคนเหล่านั้นทำให้ทรงเป็นที่เลื่องลือตลอดกาล
13 ผู้นำพวกเขาข้ามห้วงลึกพวกเขาไม่สะดุดล้มเหมือนม้าวิ่งฉิวในทุ่งโล่ง
14 พระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้พวกเขาได้พักสงบเหมือนฝูงสัตว์ซึ่งลงไปยังที่ราบพระองค์ทรงนำประชากรของพระองค์ไปเช่นนี้และทำให้พระนามของพระองค์เป็นที่ยกย่อง
15 ขอโปรดทอดพระเนตรจากสวรรค์และทรงมองดูจากที่ประทับอันสูงส่งบริสุทธิ์และทรงเกียรติสิริความกระตือรือร้นและฤทธานุภาพของพระองค์อยู่ที่ไหน?ความกรุณาปรานีและความเมตตาสงสารของพระองค์ถูกยับยั้งไปจากข้าพระองค์ทั้งหลายแล้ว
16 แต่พระองค์ทรงเป็นพระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลายถึงแม้อับราฮัมไม่รู้จักพวกข้าพระองค์หรืออิสราเอลไม่ยอมรับข้าพระองค์ทั้งหลายข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์ทรงเป็นพระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลายทรงพระนามว่า ‘พระผู้ไถ่ตั้งแต่กาลก่อนของข้าพระองค์ทั้งหลาย’
17 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุใดทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายหลงเตลิดจากวิถีทางของพระองค์และทำให้จิตใจของข้าพระองค์แข็งกระด้างจนไม่ยำเกรงพระองค์?ขอทรงโปรดกลับมาเพื่อเห็นแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ชนเผ่าซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
18 ประชากรของพระองค์ครอบครองสถานนมัสการของพระองค์อยู่ชั่วระยะหนึ่งแต่บัดนี้บรรดาศัตรูของข้าพระองค์ทั้งหลายได้เหยียบย่ำสถานนมัสการของพระองค์แล้ว