11 “แต่สำหรับพวกเจ้าที่ละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าและลืมภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราผู้กางโต๊ะให้เจ้าแห่งโชคลาภและเติมเหล้าองุ่นผสมสังเวยให้เจ้าแห่งโชคชะตา
12 เราจะกำหนดคมดาบให้เป็นชะตากรรมของเจ้าและเจ้าทั้งหมดจะหมอบลงรับการสังหารเพราะเราร้องเรียกแต่เจ้าก็ไม่ตอบเราพูดแต่เจ้าไม่ฟังเจ้าทำชั่วในสายตาของเราและเลือกทำสิ่งที่เราไม่พอใจ”
13 ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า“ผู้รับใช้ของเราจะกินส่วนเจ้าจะหิวโหยผู้รับใช้ของเราจะดื่มส่วนเจ้าจะกระหายผู้รับใช้ของเราจะชื่นชมยินดีส่วนเจ้าจะต้องอับอายขายหน้า
14 ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงด้วยจิตใจที่ชื่นชมยินดีส่วนเจ้าจะร้องออกมาด้วยความทุกข์ทรมานใจและร่ำไห้ด้วยดวงใจชอกช้ำร้าวราน
15 เจ้าจะเหลือไว้แต่ชื่อเป็นคำสาปแช่งในบรรดาผู้เลือกสรรของเราพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจะทรงสังหารเจ้าส่วนผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์จะทรงประทานนามอื่นให้
16 ผู้ใดจะกล่าวอวยพรในดินแดนนั้นก็จะกล่าวโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริงผู้ใดจะกล่าวปฏิญาณในดินแดนนั้นก็จะสาบานโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริงเพราะความทุกข์ลำเค็ญในอดีตจะถูกลืมและถูกซ่อนไว้จากสายตาของเรา
17 “ดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่จะไม่มีใครจดจำหรือนึกถึงสิ่งเก่าอีกต่อไป