4 จงกล่าวกับเขาว่า ‘ให้ระวัง นิ่งสงบ อย่ากลัวเลย อย่าเสียขวัญเพราะดุ้นฟืนที่กำลังจะมอดทั้งสองนี้ คือความเกรี้ยวกราดของกษัตริย์เรซีนแห่งอารัมและของบุตรเรมาลิยาห์
5 อารัม เอฟราอิม และบุตรของเรมาลิยาห์คบคิดกันทำลายล้างเจ้า และพูดกันว่า
6 “ให้เราบุกยูดาห์ ยึดดินแดนมาแบ่งกัน และตั้งบุตรของทาเบเอลขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองที่นี่”
7 แต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า“‘จะไม่เป็นไปเช่นนั้นจะไม่เกิดขึ้น
8 เพราะหัวของอารัมคือดามัสกัสและหัวของดามัสกัสคือเรซีนเท่านั้นเอฟราอิมก็เช่นกัน ภายในหกสิบห้าปีจะถูกบดขยี้ไม่เหลือเป็นชนชาติ
9 หัวของเอฟราอิมคือสะมาเรียและหัวของสะมาเรียก็เป็นแค่บุตรของเรมาลิยาห์หากเจ้าไม่ตั้งมั่นในความเชื่อเจ้าก็ไม่อาจยืนอยู่ได้เลย’ ”
10 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับอาหัสอีกครั้งว่า