1 Bederatzigarren urtean, hamargarren hilaren hamarrean, honela mintzatu zitzaidan Jauna:
2 «Gizaseme, idatzi gaurko egunaren data; gaurko egunez, hain zuzen ere, eraso baitio Babiloniako erregeak Jerusalemi.
3 Kontaiozu parabola bat herri errebelde honi eta adierazi nire, Jainko Jaun honen, mezua:«Jarri tupina sutaneta bota ura bertara.
4 Ipini okela-zatiak,zatirik onenak,izter eta bizkarraldea;baita hezurrik onenak ere.
5 Hartu arkume ederrena;gero, pilatu azpian egurra,irakin dezala borbor,hezurrak ere ongi egosteko.
6 Izan ere, hau diot nik,Jainko Jaunak:Ai hiri odolzalea,herdoildutako tupina,herdoila galtzen ez duena!Hustu ezazu zatirik zati,bakar bat ere utzi gabe.
7 Izan ere, isuri duen odolaberaren baitan dago:haitz soilaren gainean isuri dueta ez lurrera,hautsak estal ez dezan.
8 Nire sumina suspertu du;mendeku gabe gera ez dadin,haitz soilean, estali gabe,utzi dut isuri duen odola.
9 Beraz,hau diot nik, Jainko Jaunak:Ai hiri odolzalea!Su handia egingo dut nik ere.
10 Pilatu egurra erruzeta piztu sua;egosi ongi haragia,bota gozagarriak,eta desegin daitezela hezurrak.
11 Utzi txinparta gaineantupina hutsik,berotu brontzea goritu arte,ea zikinkeria urtueta herdoila joaten zaion.
12 «Baina ahalegin guztiak alferrik! Herdoil asko du eta suak ere ezin kendu.
13 Jerusalem! Kutsaturik zaude zeure likiskeriaz; garbitu nahi izan zaitut, baina ez didazu zikinkeria garbitzen utzi. Ez zara, bada, garbi geldituko nire sumina zure gain zeharo hustu arte.
14 Nik, Jaunak, hitz egin dut eta bete egingo dut, atzera egin gabe; ez naiz errukituko, ez damutuko. Zure jokabidearen eta egintza txarren arabera epaituko zaitut. Nik, Jainko Jaunak, esana».
15 Honela mintzatu zitzaidan Jauna:
16 «Gizaseme, zure begien pozgarri dena kenduko dizut bat-batean. Baina zuk ez egin dolu, ez hasi aieneka edo negarrez.
17 Egin negar isilean, baina ez egin ohiko dolurik; jarri buruzapia, jantzi sandaliak, ez estali aurpegia eta ez jan hileta-ogirik».
18 Goizean herriari hitz egin nion; arratsean emaztea hil zitzaidan eta, biharamunean, agindutako guztia bete nuen.
19 Esan zidan jendeak: «Ez al diguzu azaldu behar zer esan nahi duen egiten ari zarenak?»
20 Erantzun nien: «Hau esan dit Jaunak:
21 Hitz egiozu Israel herriari eta adierazi nire, Jainko Jaun honen, mezua: Zuen babesleku eta harrogarri, begien pozgarri eta bihotzen xarma den neure santutegia profanatuko dut. Jerusalemen utzi zenituzten seme-alabak gerran hilko dira.
22 Eta orduan, Ezekielek egin duena egingo duzue: ez duzue aurpegia estaliko, ezta hileta-ogirik jango ere.
23 Buruzapiekin eta sandaliekin jarraituko duzue, ez duzue dolu egingo, ezta negarrik ere, baizik eta zeuen erruengatik galduko zarete eta elkarren artean jardungo negar-zotinka.
24 Ezekiel seinale izango da zuentzat; berak egin duen guztia egingo duzue. Eta hori gertatzean, orduan jakingo duzue ni naizela Jainko Jauna».
25 Esan zidan Jaunak: «Hara, gizaseme, babesleku eta alaitasun zoragarri, begien pozgarri eta bihotzen xarma zutena kenduko diet, baita seme-alabak ere.
26 Hori gertatuko den egunean, iheslari bat iritsiko zaizu berri ematera.
27 Iheslaria iristeaz bat, zure ahoa zabalduko da eta hitz egingo duzu, ez duzu mutu jarraituko. Beraientzat seinale izango zara eta jakingo dute ni naizela Jauna».