4 Abram Agarrekin batu eta hau haurdun gertatu zen. Horretaz ohartzean, etxekoandreari mespretxuz begiratzen hasi zen Agar.
5 Orduan, Saraik esan zion Abrami:—Zeu zara mespretxu horren erantzule. Neuk eman nizun besoetara mirabea. Baina haurdun dagoela ohartu deneko, gutxietsi egiten nau. Jaunak erabaki beza nork duen arrazoi gu bion artean.
6 Abramek esan zion:—Zeure esku duzu mirabea. Egiozu hobekien deritzozuna.Saraik gaizki hartu zuen Agar, eta honek ihes egin zuen.
7 Jaunaren aingeruak basamortuan, Xur bidean dagoen iturri ondoan, aurkitu zuen
8 eta honela mintzatu zitzaion:—Agar, Sarairen mirabe hori, nondik zatoz eta nora zoaz?—Sarai neure etxekoandreagandik nator ihesi —erantzun zion Agarrek.
9 Jaunaren aingeruak esan zion:—Itzuli zeure etxekoandreagana, eta izan zakizkio menpeko.
10 Eta berriro Jaunaren aingeruak:—Kontaezin hainbatugalduko ditut zure ondorengoak.