11 Eguzkia sartzean, zegoen lekuan igaro zuen gaua. Harri bat burukotzat harturik, bertan etzan zen.
12 Amets hau egin zuen: eskailera bat ikusi zuen, beheko ertza lurrean eta goikoa zeruan zituena, eta Jainkoaren aingeruak zurubian gora eta behera.
13 Hortan, Jauna agertu zitzaion bere ondoan zutik, honela zioela:«Jauna naiz ni,zure arbaso Abrahameneta Isaaken Jainkoa.Etzanik zaudeneko lurrazuri eta zure ondorengoeiemango dizuet.
14 Zure ondorengoaklurreko hautsa bezain ugariizango dira.Mendebalde eta ekialdera,iparralde eta hegoalderahedatuko zara.Zure eta zure ondorengoen bitartezlurreko senitarte guztiakbedeinkatuko ditut.
15 Begira, zeurekin nauzu!Noranahi zoazela, zainduko zaituteta lurralde honetara itzularaziko.Ez, ez zaitut eskutik utziko,esan dizudana bete arte».
16 Esnatu zen Jakob eta esan zuen: «Egiaz Jauna hemen dago eta ni ohartu ez».
17 Eta, beldurturik, esan zuen: «Bai ikaragarria leku hau! Jainkoaren etxea da, zeruko atea».