7 Tá siad scagtha agam le gabhlán cáitei mbailte a dtíre.Bainim díobh a gclanna, díoscaim mo dhaoineóir diúltaíonn siad filleadh óna mbealaí.
8 Tá líon a mbaintreach arna mhéadúos cionn ghaineamh na farraige.Ar mháithreacha na n‑ógánachtugaim an millteoir i lár na lae ghil.Tugaim anuas orthu go tobann pianpháis agus scéin.
9 Gabhann laige an mháthair a rug mórsheisear,imíonn an spiorad aisti.Chuaigh a grian faoi agus an lá fós ann,fuair sí náire agus míchlú...Tabharfaidh mé an fuílleach díobh do chlaíomh a naimhde- an Tiarna a labhraíonn.”
10 Is mairg domsa, a mháthair, gur rug tú méi m'fhear caismirte agus i m'fhear achrannach don tír ar fad.Ní thugaim ar iasacht ná ní bhfaighim ar iasacht;ina dhiaidh sin mallaíonn gach aon duine mé.
11 Nach fíor é, a Thiarna, go ndearna mé mo dhícheall fónamh duit,go ndearna idirghuí leat ar mo namhaid
12 An féidir le fear iarann a bhriseadh,iarann ón tír thuaidh, nó cré-umha?
13 “Tabharfaidh mé do mhaoinagus do chiste chun creiche,mar íocaíocht ar do pheacaí uile ar fud do thíre.