19 Tá d'olc féin do do smachtú,do shleamhnú thar n‑ais do do cheartú;bíodh a fhios go maith agatgur searbh agus gurb olc an mhaise duitan Tiarna do Dia a thréigeanagus gan m'eagla a bheith ionat- is é Tiarna na Slua a labhraíonn.
20 Is fada ó shin anois ó bhris tú do chuing,ó réab tú do chuibhreacha,á rá: ‘Ní bheidh mise i mo shearbhónta.’Ina dhiaidh sin, áfach, ar an uile chnoc ardagus faoi gach crann craobhachluigh tú siar mar a dhéanfadh meirdreach.
21 Ach phlandaigh mise thú i d'fhíniúin uasal,ceap fírinneach tríd agus tríd.Conas, más ea, ar éirigh tú i do phlanda fiáin,a fhíniúin thruaillithe?
22 Bíodh go nífeá thú féin i mbuacagus go dtógfá chugat mórán gallúnaí,bhraithfinn ina dhiaidh sin sal do choire- is é an Tiarna Dia a labhraíonn.
23 Conas a fhéadann tú a rá: ‘Níl mise truaillithe,ní dheachaigh mise i ndiaidh na mBálaím’?Féach, lorg do chos sa ghleann,agus admhaigh céard tá déanta agat.Camall baineann anonn agus anall,
24 déanann sí ar an bhfásachag smúrthacht ar an ngaoth go macnasach.Cé a fhéadann í siúd a smachtú agus í ar dáir?Ní bheidh stró ar an té a bheidh á lorg.Gheofar í [ag cúpláil].
25 Fainic! Ní fada go siúla do chosa féin gan bhróga,go mbeidh do theanga féin ina spalladh le tart.Ach dúirt tú: ‘Nach cuma?Óir táim i ngrá le strainséiríagus is ar a lorg siúd a rachaidh mé.’