22 Séidfidh an ghaoth do thréadaithe uilego malairt féaraigh;rachaidh d'aos grá i mbraighdeanas.Go deimhin féadann náire agus ceann faoi a bheith ort anoisag smaoineamh duit ar do chionta uile.
23 Tusa a rinne cónaí sa Liobáin,a neadaigh i measc na gcéadar,cé mar a dhéanfaidh tú cneadachnuair a thiocfaidh na doitheacha ort,an phian amhail bean in íona.”
24 “Faoi mar a mhairim - an Tiarna a labhraíonn - dá mbeadh Coiniá mac Iahóiácaím rí Iúdá, ina fháinne séala ar mo dheasláimh, mar sin féin tharraingeoinn as sin é.
25 Tabharfaidh mé thú i lámha na muintire a iarrann do bhás, i láimh an dreama a bhfuil eagla ort rompu, i láimh Nabúcadnazar rí na Bablóine, i láimh na gCaildéach.
26 Tusa agus do mháthair a rug thú, caithfidh mé amach sibh go tír eile; ní ann a rugadh sibh ach is ann a gheobhaidh sibh beirt bás.
27 Ní fhillfidh siad chun na tíre inar mian leo filleadh.”
28 An pota briste, beagmhaitheasach é,an fear seo Coiniá,an soitheach é gan dúil ag aon duine ann?Cad chuige ar teilgeadh amach iad,é féin agus a shliocht,ar teilgeadh iad do thír nach aithnid dóibh?