11 Ама испружи ја еднаш раката и допри во сè што има: ќе Те проколне во лице!”
12 „Нека ти биде! - му рече Господ на Сатаната. - Прави што сакаш со сè што има; само не кревај ја својата рака врз него.” И Сатаната отиде од пред Господовото лице.
13 Еден ден, додека Јововите синови и ќерки јадеа и пиеја во куќата на најстариот брат,
14 дојде гласник при Јов и рече: „Твоите волови ораа, а ослиците пасеа покрај нив,
15 кога одненадеж Савејците нападнаа на нив и ги грабнаа, убивајќи ги слугите со остар меч. Единствено само јас избегав да ти го јавам ова.”
16 Додека тој уште го зборуваше тоа, дојде друг и рече: „Божји оган удри од небото, ги изгоре твоите овци и пастири и ги проголта. Единствено избегав јас да ти јавам.”
17 Додека уште зборуваше дојде трет и рече: „Халдејците удрија, со три чети, на твоите камили и ги грабнаа, убивајќи ги слугите со остар меч. Единствено избегав јас да ти јавам.”