1 Знаеш ли како се размножуваат дивите кози? Дали виде како се раѓаат кошутите?
2 Дали изброја колку месеци носат? Знаеш ли во кое доба се породуваат?
3 Наведнувајќи се, ги породуваат своите срнчиња и го растеретуваат бремето среде пустината,
4 а кога породот ќе им зајакне, растат во полето, го оставаат и не му се враќаат.
5 Кој му ја даде слободата на дивото осле и кој го симна оглавникот од неговата глава?
6 Пустината му ја дадов за родно место и солените полиња за да живее таму.
7 Тој му се потсмевнува на шумот на градовите и не ги слуша повиците на терачите.
8 Скита по ридовите, по своите пасишта, во потрага за секакво зеленило.
9 Можеш ли биволот да го направиш слуга, да го задржиш една ноќ во јаслите?
10 Можеш ли да го приковеш за браздата, за да го влече ралото по твоите бразди?
11 Можеш ли да се потпреш на него, зашто е преголема неговата сила и да му ја препуштиш својата тешка работа?
12 Дали мислиш дека ќе ти се врати и дека ќе ти дотера жито на гумното?
13 Нојот трепери радосно со своите крилја, иако се скудни крилјата и перјата.
14 Тој ги остава своите јајца на земјата, му ги доверува на песокот да ги грее,
15 не грижејќи се дека може да ги згази нога, или да ги згмечи некаков див ѕвер.
16 Постапува со нојчињата како со туѓи; тој не се грижи дека трудот му е напразен.
17 Зошто Бог го лиши него од памет, не му даде никаков разум.
18 Ама кога ќе се вивне нагоре, тогаш им се потсмева на коњот и коњаникот.
19 Зар ти му подари сила на коњот? Зар ти му го украси вратот со гривна?
20 Зар ти правиш да скока како скакулец, секого да натера во страв со р’жењето?
21 Весело ја раскопува земјата со копитото, храбро излегува против оружјето.
22 Му се потсмева на стравот, од ништо не се бои, не ќе се повлече ни пред меч.
23 На неговите задни страни ѕвечи торба со стрели, копјето светка и бојната сулица.
24 Бесен и нестрплив ги голта пространствата; кога ќе засвири рогот, кој ќе го задржи:
25 Тој за’ржува при секој звук на рогот: Вришти, ха! Веќе оддалеку тој го надушува лутиот бој, бојната викотница и извиците на војсководачите.
26 Зар по твојата промисла лета соколот и ги шири своите крилја кон југ?
27 Зар на твој налог се крева орелот и си свива гнездо врз височината?
28 Врз стрма карпа тој живее и ноќева, на планинските сртови на високите стрмнини.
29 Оттаму дебне втренчено на пленот, неговите очи гледаат далеку.
30 Неговите орлиња се хранат со крв; каде има убиени, таму е и тој.”