1 Јов проговори и рече:
2 „Колку добро знаеш да му помогнеш на немоќниот и да ја потпреш изнемоштената мишка!
3 Колку добар совет му даваш на неукиот; навистина покажа преголема мудрост.
4 Кому му ги упати овие зборови и кој дух зборуваше од тебе?”
5 Мртвите пред Бога, треперат долу под земјата, морските води се тресат и нивните чудовишта.
6 Пред Неговото око Шеолот зее откриен, и бездната на смртта нема превез на себе.
7 Тој го оптегнува Северот врз празнината, Тој ја држи земјата, необесена на ништо.
8 Тој ја затворува водата во Своите облаци, но облаците не се скинуваат под неа.
9 Тој го покрива полното лице на месечината, простирајќи го Својот облак врз него.
10 Тој и постави меѓи на водата, каде прекратува светлината и темнините почнуваат.
11 На небесниот свод се потресуваат столбовите и премираат од страв, кога Тој се заканува.
12 Тој го скроти морето со Својата сила и го сотре со мудрост чудовиштето Рахав.
13 Со својот Дух ги украси небесата, а Неговата рака ја прободе брзата змија.
14 Сè тоа е само дел од Неговите дела, од кои ние за Него слушаме слабо. Но кој може да го сфати громот на Неговата сила?”