5 А кога ќе се изредеа со гозбите, Јов ги повикуваше на посветување. Подрануваше рано наутро и принесуваше паленици за секого од нив; мислеше: „Кој знае дали не згрешија моите синови и да не го похулија Бога во своето срце!” Така правеше Јов постојано.
6 Еден ден дојдоа Божјите синови да застанат пред Бога, а меѓу нив пристапи и Сатаната.
7 Тогаш Господ го праша Сатаната: „Од каде доаѓаш?”- „Еве поминав низ земјата и ја обиколив,” одговори тој.
8 Потоа Господ рече: „Дали го забележа мојот слуга Јов? Нему никој не му е рамен на земјата. Тоа е непорочен и праведен човек, се бои од Бога и се отстранува од злото!”
9 А Сатаната Му одговори на Господа: „Зар Јов се бои напразно од Бога?
10 Зар не ги загради него, неговиот дом и сиот негов имот? Го благослови делото на неговите раце, имотот му се умножи на земјата.
11 Ама испружи ја еднаш раката и допри во сè што има: ќе Те проколне во лице!”