1 Тогаш Софар Нааматецот проговори и рече:
2 „Мислите ме тераат да ти одговорам, и затоа во мене врие тоа возбудување,
3 додека ги слушам укорите што ме срамат, но мојот дух на разумот веќе ќе најде умен одговор.
4 Зар тебе не ти е познато од старо време, од кога е поставен човекот на земјата,