9 Ти ги пушташе вдовиците без ништо а сирачињата ги оставаше со празни раце.
10 Ете, зашто те обиколуваат сега стапиците, зашто те измачуваат ненадејни стравови.
11 Светлината ти стана мрак, и ништо не гледаш, длабоки води те потопија тебе.
12 Зар Бог не е во небесната висина и зар Тој не им го гледа темето на ѕвездите?
13 Но ти велиш: „Што може Бог да знае? Зар може да суди низ темен облак?
14 Облаците го засолнуваат неговиот поглед, и Тој оди по сводот на небесниот круг.”
15 Имаш ли намера да се држиш до стариот пат, по кој одеа неправедните луѓе?