17 Зората им е како смртна сенка: штом зазори силен страв ги фаќа.
18 Тој е побрз од водите, избегнувајќи го патот преку лозјата, неговите имоти се проколнати во земјата.
19 Како што горештината и жегата го впиваат снегот, така и Подземјето ги проголтува грешниците.
20 Крилото што го роди го заборави, неговото име не се спомнува веќе; неправдата е скршена како стебло.
21 Тој измачуваше жена неротка, не и стори добро на вдовицата.
22 Но оној што силно ги фаќа насилниците, станува, а за нив гасне сета надеж.
23 Му даде сигурност, и тој се надева; со окото ги надгледуваше неговите патеки.