2 „Жив е Бог, Кој ми ја скратува правдата, и Сèдржителот, Кој ми ја огорчи душата.
3 Сè додека мојот дух е уште во мене, додека Божјиот здив биде во моите носалки,
4 Моите усни нема да изустат зло, ниту некаква лага ќе дојде на мојот јазик.
5 Далеку од мене да ве оправдам, својата невиност ќе ја бранам до последниот здив.
6 Јас се држам за својата правда, нема да ја оставам; моето срце нема да ме кори заради моите денови.
7 Нека го најде мојот непријател кобта на безбожникот, а мојот противник - судбината на беззаконикот!
8 Зашто на што може да се надева кога се моли покорно и кога ја вознесува својата душа кон Бога?