3 „О, да загинеше денот во кој се родив и ноќта што соопшти: „Се зачна машко!”
4 Тој ден нека стане црна темнина! Бог од висините да не си спомнува за него, сончевата светлина да не го осветлува повеќе!
5 Мракот и смртната сенка да се отимаат за него, густата темнина да го покрие сосем, дневните смрачувања да го морат со страв!
6 О, темнината да го присвои сиот, нека не им се додава на деновите на годината, нека не влегува во броењето на месеците!
7 А онаа ноќ да биде жалосна довека, да не се чуе радосно воскликнување во неа!
8 Да ја проколнат оние, што го проколнуваат денот и што се способни да го разбудат Левијатанот!
9 Да се помрачат ѕвездите на нејзиното разденување, напразно таа да и се надева на виделината, и да не ги гледа никогаш веѓите на зората!