7 А онаа ноќ да биде жалосна довека, да не се чуе радосно воскликнување во неа!
8 Да ја проколнат оние, што го проколнуваат денот и што се способни да го разбудат Левијатанот!
9 Да се помрачат ѕвездите на нејзиното разденување, напразно таа да и се надева на виделината, и да не ги гледа никогаш веѓите на зората!
10 Зашто не ми ја затвори вратата од утробата, да ја скрие маката од моите очи!
11 Зошто не сум мртов од мајчиното крило, зошто не издивнав излегувајќи од утробата?
12 Зошто ме прифатија двете колена и двете гради, за да ме надојат?
13 Во вечен мир би почивал сега, би спиел, својот покој би го уживал.