5 Тие се протерани од човечкото општество, викаат по нив како по крадци.
6 Живееја по страшни ровови, во пештери и во пукнатини.
7 Рикањето им се креваше од честакот, лежеа стиснати по трништата.
8 Синови на навредените, род на безимените, ги протеруваа со бичеви од земјата.
9 На таквите им станав шеговита песна и сега ним им служам како приказна!
10 Се гнасат и бегаат од мене, не се стеснуваат да ми плукаат во лицето.
11 Бидејќи Бог ми го скрши лакот и ме сотре, тие ја отфрлија уздата од своите усти.