34 Зашто се плашев од озборувањата на мноштвото и стравував од племенското презрение, па молчев не преминувајќи преку својот праг.
35 О, да имаше некој да ме сослуша! Јас го кажав својот последен збор: Сèдржителот нека ми одговори сега! Противникот нека ми напише оптужница,
36 и јас ќе ја носам на своето рамо, ќе го украсам челото со неа како со круна.
37 Ќе Му дадам сметка за своите чекори и ќе стапам пред Него како кнез.”
38 Ако мојата земја викаше против мене, ако со неа, плачеа нејзините бразди;
39 ако јадев плодови, без да платам, и ако ги јадосав нејзините орачи,
40 нека расте троскот на неа, место жито, и место јачмен нека расте какол насекаде! - Крај на Јововите зборови.