7 додека воскликнуваа утринските ѕвезди и извикуваа Божјите дворјани?
8 Кој го затвори морето со врати, кога заизвори од мајчиното крило,
9 кога го облеков со облак како со облека и кога го завиткав со густа магла како со пелени;
10 кога ја одредив неговата меѓа, ставив врати со лостови?
11 Дотаму, не подалеку, му реков нему, тука нека се крши гордоста на твоите бранови!”
12 Зар некогаш си му заповедал на утрото? Зар си и го покажал на зората нејзиното место,
13 да ја потфати земјата за рабовите и да ги истресе од неа сите безбожници,