4 Со своите зборови ги подигаше истоштените, ги закрепнуваше растреперените колена.
5 А кога тебе те снајде, се истошти во духот, кога падна на тебе, целиот се збуни!
6 Зар твојата доверба не е стравот Божји, и чесноста на твоите патишта твоја надеж?
7 Па спомни си: дали пропаднал некогаш невин? Кога беа истребени праведниците?
8 Како што сум видел: кој оре несреќа и сее неволја - неа и ќе ја ожнее.
9 Тие загинуваат од Божјиот здив, од Неговото гневно дувнување исчезнуваат од земјата.
10 Рикањето на лавот, леопардовото виење, се кршат како заби на лавчињата.