1 Коринтјаните 10 MK2006D

Опомени против идолите

1 Браќа, не сакам да не знаете де­ка татковците наши сите беа под облак и сите минаа преку морето,

2 и сите во Мојсеј се крстија во об­ла­кот и во морето;

3 и сите јадеа иста духовна храна;

4 и сите пиеја исто духовно пиење; зашто пиеја од духовната карпа, што ги придружуваше; а таа карпа беше Хрис­тос.

5 Но повеќето од нив не беа по волјата Божја, затоа загинаа во пустината.

6 А тоа беа примери за нас, за да не бидеме похотливи по злото, како што тие беа похотливи.

7 Не бидете ниту идолослужители, ка­ко некои од нив, за кои е напишано: „Народот седна да јаде и да пие, па ста­на да игра.“

8 И да не блудничиме, како некои од нив што блудничеа, и во еден ден загинаа дваесет и три илјади.

9 И да не Го искушуваме Христос, ка­ко што некои од нив Го искушуваа, и за­гинаа од змии.

10 Не мрморете, како што некои од нив замрмореа, па загинаа од Истре­би­телот.

11 Сето тоа ним им се случуваше да служат како пример, а беше запишано нам за опомена, до кои стигна крајот на вековите.

12 Затоа, кој мисли дека стои, нека гледа да не падне.

13 Друго искушение вас не ве зафати, освен човечкото; но верен е Бог, Кој не­ма да допушти да бидете искушувани повеќе од силата ваша, а заедно со ис­ку­шението ќе ви даде и излез, за да мо­же­те да издржите.

14 Затоа, возљубени мои, одбегнувајте го служењето на идолите.

15 Ви зборувам како на разумни: расу­дете сами за ова што ви го кажувам,

16 Чашата на благословот, која ја бла­гословуваме, не е ли заедништво со крв­та Христова? Лебот, што го кршиме, не е ли заедништво со телото Христово?

17 Бидејќи лебот е само еден, едно те­ло сме ние многуте, зашто сите сме причесници од еден леб.

18 Гледајте го Израил според телото: оние што јадат од жртвите, не се ли причесници со жртвеникот?

19 А што да кажам? Дека идолските жртви се нешто, или дека идолот е нешто?

20 Не! Но она што го принесуваат незнабошците како жртва, го принесуваат на демони, а не на Бога; јас, пак, не сакам да бидете во заедништво со демоните.

21 Не можете да пиете од Господовата чаша и од чашата на демоните; не мо­жете да учествувате на Господовата тр­пеза и на трпеза на демоните.

22 Дали, пак, ќе побудиме завист во Господ? Та посилни ли сме од Него?

Да се постапува целосно за слава на Бога

23 „Сѐ е допуштено!“ Но не е сѐ полез­но: „Сѐ е допуштено!“ Но сѐ не се наг­радува.

24 Никој нека не ја бара својата лична полза, туку ползата на другиот.

25 Сѐ што се продава на пазар, јадете без какво и да било испитување поради совеста;

26 зашто „Господова е земјата и она што ја исполнува.“

27 Ако ве покани некој од безверните и вие посакате да одите, јадете сѐ што ќе ви изнесат, без никакво испитување поради совеста.

28 Но, ако некој ви рече: тоа е идолска жртва, не јадете – заради оној што ви го рекол тоа, и поради совеста. Зашто „Господова е земјата и она што ја ис­полнува.“

29 Но не зборувам за совеста твоја, ту­ку на друг; зошто мојата слобода да би­де судена од туѓа совест?

30 Ако, пак, во јадењето учествувам со благодарност, зошто да бидам хулен по­ради тоа, за кое благодарам?

31 И така било да јадете, или да пиете, или нешто друго да правите, сето тоа правете го за слава Божја.

32 Не станувајте соблазна ни за Јудејците, ни за Елините, ниту за црквата Божја,

33 како што и јас им угодувам на сите во сѐ и не ја барам својата полза, туку ползата на мнозина, за да бидат спа­се­ни.

поглавја

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16