1 Јас, браќа, не можев да ви зборувам како на духовни, туку како на телесни, како на деца во Христа.
2 Со млеко ве напоив, а не со јадење, зашто уште не можевте да го примите, а и сега уште не можете,
3 бидејќи уште сте телесни. И навистина, штом меѓу вас има завист, кавга и неслога, не сте ли телесни и не живеете ли како обични луѓе?
4 Зашто, кога еден вели: „Јас сум Павлов“, а друг: „Јас сум Аполосов“, не сте ли тогаш телесни?
5 Што е, впрочем, Павле, а што Аполос? Не се ли тие служители преку кои вие поверувавте, и тоа според она колку кому Господ му дал?
6 Јас посадив, Аполос полеа, но Бог направи да израсне.
7 Затоа, ниту оној кој сади е нешто, ниту, пак, оној што полева, туку Бог, Кој прави да израсне.