4 Јас треба да ги вршам делата на Оној што Ме прати додека е ден; настапува ноќ, кога не ќе може никој да работи.
5 Додека сум во светот, Јас сум Светлина на светот.“
6 Штом го рече тоа, плукна на земја, направи кал со плунката и ги намачка со неа очите на слепиот,
7 и му рече: „Отиди и измиј се во бањата Силоам!“, што значи: „Испратен“. Тој отиде, се изми и дојде гледајќи.
8 А соседите и оние, што порано го беа гледале како слеп, рекоа: „Зар не е овој што седеше и просеше?“
9 Едни велеа: „Тој е“, а други: „Личи на него.“ Тој, пак, зборуваше: „Јас сум.“
10 Тогаш го прашаа: „Како ти се отворија очите?“