1 ข้าพเจ้าลี้ภัยอยู่ในองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วเหตุใดท่านจึงกล่าวกับข้าพเจ้าว่า“จงหนีไปที่ภูเขาของท่านดั่งนก
2 เพราะคนชั่วได้โก่งคันธนูพวกเขาได้เอาลูกศรพาดสายไว้เพื่อยิงจากเงามืดยิงไปที่ผู้มีใจเที่ยงตรง
3 เมื่อรากฐานถูกทำลายลงแล้วคนชอบธรรมจะทำอะไรได้?”
4 องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตในพระวิหารอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับบนบัลลังก์แห่งฟ้าสวรรค์พระองค์ทรงสังเกตทุกคนบนโลกพระเนตรของพระองค์ทรงตรวจสอบพวกเขา
5 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตรวจสอบคนชอบธรรมแต่คนชั่วและบรรดาผู้ที่ชอบความโหดร้ายทารุณนั้นพระองค์ทรงเกลียดเข้ากระดูกดำ
6 พระองค์จะทรงเทถ่านเพลิงและไฟกำมะถันลงเหนือคนชั่วดั่งห่าฝนและเผาผลาญเขาด้วยลมอันร้อนแรง
7 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชอบธรรมพระองค์ทรงรักความยุติธรรมคนชอบธรรมจะเห็นพระพักตร์พระองค์