1 เหตุใดประชาชาติทั้งหลายจึงคบคิดกัน?ชนชาติต่างๆ จะวางแผนให้ป่วยการไปทำไม?
2 เหล่ากษัตริย์ของโลกตั้งตนขัดขืนบรรดาผู้ปกครองรวมตัวกันเพื่อวางแผนต่อต้านองค์พระผู้เป็นเจ้าและต่อต้านผู้หนึ่งซึ่งพระองค์ทรงเจิมตั้งไว้
3 แล้วกล่าวว่า “ให้พวกเราหักโซ่ตรวนและปลดเครื่องพันธนาการของพวกเขาทิ้งไป”
4 องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ประทับในฟ้าสวรรค์ทรงหัวเราะพระองค์ทรงเย้ยหยันพวกเขา
5 แล้วพระองค์ทรงกำราบพวกเขาด้วยพระพิโรธและทรงทำให้พวกเขาหวาดกลัวด้วยพระพิโรธ โดยตรัสว่า
6 “เราได้ตั้งกษัตริย์ผู้หนึ่งของเราไว้แล้วบนศิโยนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา”
7 กษัตริย์ผู้นั้นจะประกาศพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าว่าพระองค์ได้ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “เจ้าเป็นบุตรของเราวันนี้เราได้เป็นบิดาของเจ้า
8 จงขอจากเราแล้วเราจะมอบประชาชาติทั้งหลายให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้าและให้เจ้าครอบครองไปจนสุดปลายแผ่นดินโลก
9 เจ้าจะตีพวกเขาให้แตกด้วยกระบองเหล็กเจ้าจะฟาดพวกเขาให้แหลกเป็นชิ้นๆ เหมือนหม้อดิน”
10 เหตุฉะนั้น กษัตริย์ทั้งหลายเอ๋ย จงมีปัญญาบรรดาผู้นำของโลกเอ๋ย จงฟังคำตักเตือน
11 จงปรนนิบัติองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความยำเกรงและจงชื่นชมยินดีจนเนื้อเต้น
12 จงก้มกราบพระบุตรนั้น มิฉะนั้นพระองค์จะทรงพระพิโรธและท่านกับหนทางต่างๆ ของท่านจะถูกทำลายเพราะว่าพระพิโรธของพระองค์จะพลุ่งขึ้นในพริบตาความสุขมีแก่ทุกคนที่เข้ามาลี้ภัยในพระองค์