1 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากศัตรูขอทรงพิทักษ์รักษาข้าพระองค์ให้พ้นจากบรรดาผู้ที่ลุกขึ้นมาต่อสู้ข้าพระองค์
2 ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากบรรดาคนที่ทำชั่วขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากเหล่าคนกระหายเลือด
3 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ดูเถิด พวกเขาซุ่มดักเอาชีวิตข้าพระองค์!คนดุร้ายคบคิดกันเล่นงานข้าพระองค์ทั้งที่ข้าพระองค์ไม่ได้ทำผิดทำบาปอะไร
4 ข้าพระองค์ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่พวกเขาก็พร้อมจะเล่นงานข้าพระองค์ขอทรงลุกขึ้นเพื่อช่วยข้าพระองค์ โปรดทอดพระเนตรความยากลำบากของข้าพระองค์ด้วยเถิด!
5 ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลขอทรงลุกขึ้นลงโทษเหล่าประชาชาติขออย่าทรงเมตตาบรรดาคนทรยศผู้ชั่วร้ายเสลาห์
6 พวกเขากลับมาในเวลาเย็นเห่าหอนเหมือนสุนัขและเพ่นพ่านไปทั่วเมือง
7 ดูสิ่งที่เขาพ่นออกมาจากปากปากของเขาคายดาบออกมาและพูดว่า “ใครจะได้ยินเรา?”
8 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์ทรงหัวเราะเยาะพวกเขาทรงเย้ยหยันประชาชาติทั้งปวงนั้น
9 ข้าแต่องค์ผู้ทรงเป็นกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์เฝ้าคอยพระองค์อยู่ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์
10 เป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ผู้ทรงเปี่ยมด้วยความรักเมตตาพระเจ้าจะเสด็จนำหน้าข้าพระองค์จะทรงให้ข้าพระองค์ยิ้มเยาะบรรดาผู้กล่าวร้ายข้าพระองค์
11 แต่ขออย่าทรงประหารพวกเขา ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ของข้าพระองค์ทั้งหลายเพราะไม่ช้าคนของข้าพระองค์จะลืมเลือนแต่ขอทรงให้พวกเขาแตกฉานซ่านเซ็นไปด้วยฤทธานุภาพของพระองค์และกระทำให้พวกเขาล้มลง
12 เพราะบาปบนริมฝีปากของเขาและเพราะวาจาของเขาขอให้เขาติดกับเพราะความยโสโอหังของเขาเพราะคำสาปแช่งและคำโกหกที่เขาเปล่งออกมา
13 ขอทรงทำลายล้างพวกเขาด้วยพระพิโรธทำลายล้างพวกเขาให้สิ้นซากแล้วจะได้รู้กันจนถึงสุดปลายแผ่นดินโลกว่าพระเจ้าทรงครอบครองเหนือยาโคบเสลาห์
14 พวกเขากลับมาในเวลาเย็นเห่าหอนเหมือนสุนัขและเพ่นพ่านไปทั่วเมือง
15 พวกเขาป้วนเปี้ยนหาอาหารไม่ได้หนำใจก็ส่งเสียงหอน
16 แต่ข้าพระองค์จะร้องถึงฤทธานุภาพของพระองค์ข้าพระองค์จะร้องถึงความรักมั่นคงของพระองค์ในยามเช้าเพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ในยามเดือดร้อน
17 ข้าแต่องค์ผู้ทรงเป็นกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นป้อมปราการ ของข้าพระองค์ เป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ผู้ทรงเปี่ยมด้วยความรักเมตตา