1 ข้าพเจ้าอดทนรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์ทรงหันมาและรับฟังคำทูลวิงวอนของข้าพเจ้า
2 พระองค์ทรงยกข้าพเจ้าออกจากหลุมแห่งความสิ้นหวังจากหุบเหวและแอ่งโคลนพระองค์ทรงวางเท้าข้าพเจ้าบนศิลาและประทานที่อันมั่นคงให้ยืน
3 พระองค์ทรงใส่เพลงบทใหม่ในปากข้าพเจ้าเป็นเพลงสรรเสริญแด่พระเจ้าของเราคนทั้งหลายจะเห็นและยำเกรงและไว้วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า
4 ความสุขมีแก่ผู้ที่ไว้วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ที่ไม่ได้หันไปหาคนหยิ่งทะนงหรือไปหาคนที่หันไปพึ่งพระจอมปลอม
5 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์พระองค์ทรงทำการอัศจรรย์มากมายยิ่งนักพระองค์ทรงวางแผนสิ่งต่างๆ เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายไม่มีใครเทียบกับพระองค์ได้หากข้าพระองค์จะกล่าวและเล่าถึงพระราชกิจของพระองค์ก็มากมายเกินกว่าจะทำไหว
6 พระองค์ไม่ได้ทรงประสงค์เครื่องบูชาและของถวายไม่ได้ทรงเรียกร้องเครื่องเผาบูชาและเครื่องบูชาไถ่บาปแต่ทรงเปิดหูของข้าพระองค์
7 แล้วข้าพระองค์ทูลว่า “ข้าพระองค์อยู่ที่นี่ ข้าพระองค์มาแล้วในหนังสือม้วนได้เขียนถึงข้าพระองค์ไว้
8 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ปรารถนาจะทำตามพระประสงค์ของพระองค์บทบัญญัติของพระองค์อยู่ในดวงใจของข้าพระองค์”
9 ข้าพระองค์ประกาศความชอบธรรมในที่ชุมนุมใหญ่ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ตามที่พระองค์ทรงทราบข้าพระองค์ไม่ได้ปิดปากเงียบ
10 ข้าพระองค์ไม่ได้เก็บงำความชอบธรรมของพระองค์ไว้ในใจข้าพระองค์ได้ประกาศความซื่อสัตย์และความรอดของพระองค์ข้าพระองค์ไม่ได้ปกปิดความรักมั่นคงและความจริงของพระองค์จากที่ชุมนุมใหญ่
11 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าทรงยับยั้งพระเมตตาจากข้าพระองค์ขอให้ความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์ของพระองค์ปกป้องข้าพระองค์ไว้เสมอ
12 เพราะความเดือดร้อนนับไม่ถ้วนรุมล้อมข้าพระองค์และบาปของข้าพระองค์ไล่ทันจนข้าพระองค์มองอะไรไม่เห็นบาปนั้นมากยิ่งกว่าผมบนศีรษะของข้าพระองค์จิตใจของข้าพระองค์ก็หดหู่ท้อแท้อยู่ภายในข้าพระองค์
13 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงโปรดช่วยข้าพระองค์ด้วยข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าโปรดเสด็จมาช่วยข้าพระองค์โดยเร็วเถิด
14 ขอให้ผู้ที่มุ่งเอาชีวิตข้าพระองค์ต้องอับอายและอลหม่านขอให้บรรดาผู้ที่อยากให้ข้าพระองค์พินาศต้องอัปยศอดสูกลับไป
15 ขอให้ผู้ที่พูดกับข้าพระองค์ว่า “นั่นไง! นั่นไง!”ต้องตกตะลึงกับความอับอายขายหน้าของตน
16 แต่ขอให้คนทั้งปวงที่แสวงหาพระองค์ชื่นชมยินดีและเปรมปรีดิ์ในพระองค์ขอให้บรรดาผู้ที่รักความรอดของพระองค์กล่าวเสมอว่า“ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นที่ยกย่องเทิดทูน!”
17 ส่วนข้าพระองค์ยากจนและแร้นแค้นขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงระลึกถึงข้าพระองค์พระองค์ทรงเป็นผู้อุปถัมภ์และพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงล่าช้า