11 Felly, dyma dw i, yr ARGLWYDD, yn ei ddweud: ‘Dw i'n mynd i ddod â dinistr arnyn nhw, a fyddan nhw ddim yn gallu dianc. A phan fyddan nhw'n gweiddi arna i am help, wna i ddim gwrando arnyn nhw.
12 Wedyn bydd pobl trefi Jwda a phobl Jerwsalem yn gweiddi am help gan y duwiau maen nhw wedi bod yn llosgi arogldarth iddyn nhw. Ond fydd y duwiau hynny yn sicr ddim yn gallu eu hachub nhw o'u trafferthion!
13 A hynny er bod gen ti, Jwda, gymaint o dduwiau ag sydd gen ti o drefi! Ac er bod gan bobl Jerwsalem gymaint o allorau ag sydd o strydoedd yn y ddinas, i losgi arogldarth i'r duw ffiaidd yna, Baal!’
14 “A ti Jeremeia, paid gweddïo dros y bobl yma. Paid galw arna i na gweddïo drostyn nhw. Paid pledio arna i i'w helpu nhw. Wna i ddim gwrando arnyn nhw pan fyddan nhw'n gweiddi am help o ganol eu trafferthion.
15 Pa hawl sydd gan fy mhobl annwyl i ddod i'm temlar ôl gwneud cymaint o bethau erchyll?Ydy aberthu cig anifeiliaid yn mynd i gael gwared â'r drygioni?Fyddwch chi'n gallu bod yn hapus wedyn?
16 Roeddwn i, yr ARGLWYDD, wedi dy alw diyn goeden olewydd ddeiliog gyda ffrwyth hyfryd arni.Ond mae storm fawr ar y ffordd:dw i'n mynd i dy roi di ar dân,a byddi'n llosgi yn y fflamau gwyllt.Fydd dy ganghennau di yn dda i ddim wedyn.
17 Mae'r ARGLWYDD holl-bwerus, wnaeth dy blannu di yn y wlad, wedi cyhoeddi fod dinistr yn dod arnat ti. Mae'n dod am fod gwledydd Israel a Jwda wedi gwneud drwg, a'm gwylltio i drwy losgi arogldarth i Baal.”