1 Ananias izeneko gizon batek eta beronen emazte Safirak soro bat saldu zuten.
2 Hartutako dirutik zerbait beretzat gorde zuen Ananiasek, bere emaztearekin ados, eta gainerakoa apostoluen esku jarri.
3 Pedrok esan zion: «Ananias, zergatik utzi diozu Satanasi zure gogoaz nagusitzen Espiritu Santuari gezurra esateko, soroaren ordainetik zati bat zeuretzat gordez?
4 Saldu aurretik zeurea zenuen, eta saldu ondoren ez ote zinen hartutakoaren jabe? Nolatan sartu zaizu buruan horrelakorik egitea? Gizakiei ez, Jainkoari berari esan diozu gezurra».
5 Hitz hauek entzutean, Ananias lurrera erori zen eta hil. Jakin zuten guztiak beldur-ikaraz gelditu ziren.
6 Berehala, gazte batzuek jaiki eta, gorpua jantzi ondoren, lur ematera eraman zuten.
7 Handik hiru ordu ingurura, Ananiasen emaztea etorri zen, ezer ez zekiela.
8 Pedrok galdetu zion:—Esadazu, honenbestean saldu al zenuten soroa?—Bai, horrenbestean —erantzun zuen hark.
9 Pedrok esan zion:—Zergatik hartu duzue elkar Jaunaren Espiritua tentatzeko? Hara, atean dira dagoeneko zure senarrari lur eman diotenak; zu eramango zaituzte orain.
10 Pedroren oinetara bat-batean erori eta hil egin zen. Sartu ziren gazteak eta, hilda aurkiturik, senarraren ondoan lur ematera eraman zuten.
11 Eliz elkarte osoa erabat beldurturik gelditu zen, baita gertatuaren berri izan zuten guztiak ere.
12 Anitz mirari eta egintza harrigarri gertatzen ziren herrian apostoluen eskuz. Fededun guztiak Salomonen aterpean bildu ohi ziren gogo batez;
13 baina beste inor ez zen haiekin elkartzera ausartzen, herriak asko goraipatzen bazituen ere.
14 Gero eta ugariagoa zen fedearen bidez Jaunari elkartzen zitzaizkionen taldea, gizon eta emakume.
15 Gaixoak kalera ateratzen zituen jendeak eta ohe nahiz ohatiletan ezartzen zituzten, Pedro igarotzean beronen itzalak bederen bat edo beste uki zezan.
16 Jerusalem inguruko herrietatik ere jende-talde handiak etorri ohi ziren gaixoak eta espiritu gaiztoen menpe zeudenak berekin ekarriz, eta denak sendatzen ziren.
17 Apaiz nagusiak eta honen alderdiko guztiek —saduzearrek, alegia—, haserre bizian,
18 apostoluak atxilotu eta herriko kartzelan sarrarazi zituzten.
19 Baina gauez Jaunaren aingeruak ateak zabaldu eta kanpora atera zituen, esanez:
20 «Zoazte tenplura, eta azaldu herriari biziera honi dagokion guztia».
21 Esan zitzaien bezala, egunsentian tenplura joan eta irakasten hasi ziren.Bitartean, apaiz nagusiak eta honen alderdikoek israeldar buruzagien Biltzar Nagusia bilarazi zuten eta apostoluak kartzelatik ekartzeko agindu.
22 Baina guardiek, joan zirenean, ez zituzten aurkitu, eta berri ematera itzuli ziren:
23 «Kartzela arreta guztiaz itxia aurkitu dugu eta zaintzaileak ateetan erne, baina irekitzean barruan ez dugu inor aurkitu».
24 Berria entzunik, tenpluko guardiaburua eta apaizburuak zer gertatu ote zen asmatu ezinik zebiltzan.
25 Hartan, norbait etorri zen albiste honekin: «Kartzelan sartu zenituzten gizonak tenpluan daude eta herriari irakasten dihardute».
26 Joan zen, orduan, guardiaburua bere mutilekin eta ekarri egin zituen, baina indarrik erabili gabe, herriak harrika emango ote zien beldur baitziren.
27 Biltzar Nagusiaren aurrera eraman zituzten eta apaiz nagusiak esan zien:
28 —Ez al genizuen zorrotz agindu Jesusen izenean ez irakasteko? Zuek, ordea, Jerusalem osoa bete duzue zeuen irakaspenez; gainera, gizon horren heriotzaren erantzukizuna leporatu nahi diguzue.
29 Pedrok eta beste apostoluek erantzun zuten:—Jainkoaren esana egin behar da lehenik, ez gizakiena.
30 Gure arbasoen Jainkoak piztu egin du zuek egur batetik zintzilik hil zenuten Jesus.
31 Jainkoak bere eskuinaldera altxatu du, buru eta salbatzaile eginez, Israeli bihozberritzea eta bekatuen barkamena emateko.
32 Gu gara honen guztiaren lekuko, gu eta esaneko zaizkionei Jainkoak ematen dien Espiritu Santua.
33 Erantzun honek beren onetik atera zituen, eta hil egin nahi zituzten apostoluak.
34 Baina bazen Biltzar Nagusian Gamaliel zeritzan fariseu bat, herri osoan itzal handia zuen lege-irakaslea; apostoluak kanpora ateratzeko agindu ondoren, biltzarrean zutik,
35 honela hitz egin zuen: «Israeldarrok, begira ongi zer egitera zoazten gizon hauekin.
36 Oraindik orain atera zen Teudas ere, norbait bazelako ustetan, eta laurehunen bat gizon bilduak zituen; baina hil egin zuten, eta haren jarraitzaile guztiak sakabanatu egin ziren, eta dena hutsean gelditu.
37 Haren ondoren, erroldatzea egin zen garaian, Judas galilearra* atera zen, eta hainbat jende bereganatu zuen; baina hil egin zuten hura ere, eta jarraitzaile guztiak sakabanatu ziren.
38 Beraz, hona nire aholkua: ez zaiteztela sar gizon hauekin; doazela. Hauen asmoa eta jarduera gizakiengandikoak badira, beren kasa desegingo dira;
39 Jainkoarengandikoak badira, berriz, ezin izango dituzue desegin. Ez dakizuela gerta Jainkoarekin borrokan aritzea!»Haren iritzia onartu zuten.
40 Eta, apostoluak deitu eta zigorkatu ondoren, Jesusi buruz hitzik esatea zorrotz debekatu zieten. Ondoren, askatu egin zituzten.
41 Apostoluak Biltzar Nagusitik pozik atera ziren, Jainkoak Jesusengatik sufritzeko duin aurkitu zituelako.
42 Eta, tenpluan nahiz etxez etxe, etengabe irakasten eta hots egiten zuten Jesus Mesias delako berri ona.