1 Ordu hartan Jaunac erran içan çarodan: Aphaint çatzu bi har-lauça lehenecoac ciren beçala, eta ene gana mendira igan çaite: eta çurezco kutcha bat eguinen duçu;
2 Eta laucetan iscribatuco ditut lehenago hautsi ditutzunetan ciren hitzac, eta guero kutchan eçarrico ditutzu.
3 kutcha beraz setim çurquiz eguin nuen. Eta bi har-lauça aphaindu nituenean lehenecoac beçala, hequiec escuetan, igan nincen mendira.
4 Eta Jaunac laucen gainean iscribatu cituen, aitzinean eguin içan çuenaren arabera, hamar manamenduac, çuei mendian suaren erditic adiaraci çarozquitzuenac, populua bildua çagoenean: eta eman çarozquidan niri.
5 Eta itzuli nincen eta menditic jautsi, eta eguin nuen arkan eçarri nituen lauçac, ceinac orai arteo han egon baitira, Jaunac niri manatu beçala.
6 Bada, Israelec campac higuitu cituen Berothetic, Jacanen semeena cenetic, Moserara, non hil eta ehorci baitzen Aaron, ceinaren orde, apheztasuna jaunci baitzuen haren Seme Eleaçarrec.
7 Handic ethorri ciren Gadgadera: toqui hortaric abiaturic campatu ciren Jetebathan, uretaco eta errequetaco lurrean.
8 Ordu hartan Jaunac bereci çuen Lebiren leinua Jaunaren batasuneco arkaren erabilceco, eta haren aitzinean jarceco eguimbidetan, eta haren icenean benedicatzen haritzeco egungo eguna arteo.
9 Horren gatic Lebic ez du içatu ez çathiric ez ontasunic bere anaiequin, ceren Jauna bera baita haren ontasuna, çure Jainco Jaunac aguindu cioen beçala.
10 Bada, ni mendian egotu nincen, aitzinean beçala, berrogoi gau-egunez: eta Jaunac aldi hartan ere ençun ninduen, eta etzintuen galdu nahi içan.
11 Eta erran çarotan niri: Çoaci, eta populuaren buruan ibil çaite, sar ditecen eta goça deçaten lurra, ceina emanen diotedala cin eguin baitiotet horien aitei.
12 Eta orai, Israel, cer galdatzen darotzu çure Jainco Jaunac, baicic-ere içan deçaçun çure Jainco Jaunaren beldurra eta ibil çaitecen haren bideetan, maitha eta cerbitza deçaçun çure Jainco Jauna çure bihotz oroz eta çure arima guciz,
13 Eta beguira detzatzun Jaunaren manamendu eta ceremonia nic egun meçutzen darozquitzutanac, ongui hel daquiçunçat?
14 Ikusten duçu çure Jainco Jaunarenac direla cerua, eta ceruco cerua, lurra eta lurrean diren guciac:
15 Eta bizquitartean çure aitequin bat eguin da Jauna, eta maithatu ditu, eta hautatu ditu hequien ondocoac hequien ondotic, erran nahi da çuec, populu gucien artetic, egun froga eguiten den beçala.
16 Ingurebac eçaçue beraz çuen bihotza eta ez beçaçue gogor guehiago çuen burua;
17 Ceren çuen Jainco Jauna baita jaincoen Jaincoa, jaunen Jauna, Jainco handi, ahaldun eta ikaragarria, ceina nor nor den, ez-eta emaitzei beguiratzen ez baita.
18 Alhargunari eta umeçurçari çucena bihurcen diote, maite du arrotza eta ematen dio jatecoa et jaunztecoa.
19 Eta çuec ere beraz maitha çatzue, arrotzac, ceren cerorrec ere arrotz içatu çareten Eguiptoco lurrean.
20 Çure Jainco Jaunaren beldur içanen çare, eta hura bakarra cerbitzatuco duçu: hari berari iratchiquia egonen çare, eta haren icenaz cin eguinen duçu.
21 Hura bera da çure ospea eta çure Jaincoa, çure beguiec ikusi dituzten sendagaila handi eta ikaragarriac eguin dituena.
22 Çure aitac hirur hogoi eta hamar arima ciren Eguiptora jautsi cirenean: eta orai huna non çure Jainco Jaunac berhatu çaituen ceruco içarrac beçala.