19 Eta ene ogui eman naronana, irin-lorea, olioa eta eztia ceinetaz baihaut haci, eçarri ditun usain goçotan hequien aitzinean; eta eguin ditun horiec oro, dio Jainco Jaunac.
20 Eta hartu ditun hire seme eta alaba enetzat eguin hintuenac; eta iresteco imolatu diozcaten. Hire lohitzea ez othe da guciz tzarra?
21 Hire umeac ditun imolatu eta eman, hequiei consecratuz.
22 Eta icigarriqueria eta lohitze horien gucien ondoan, ez haiz orhoitu hire gaztetasuneco egunez, noiz baihincen buluz, ahalqueaz estalia, hire odolean osticatua.
23 Eta guerthatu dun hire tzarqueria gucien buru, (çorigaitz! çorigaitz hiri! dio Jainco Jaunac).
24 Hiretzat alchatu dunala liçuntegui bat, eta plaça gucietan eguin ditunala lohiqueriaco toquiac.
25 Eta carrica-buru gucietan eçarri dun liçunqueriaco eçagutzaria; gohaingarri eguin dun hire edertasuna; çangoac çabaldu diozcan edocein iragaileri, eta murrucatu ditun hire lohialdiac.