1 Horra nolacoa cen Jaunaren ospearen itchura. Eta ikusi nuen, eta erori nincen ahuspez, eta aditu nuen boz bat minçatzen. Eta erran çarotan: Guiçasemea, jaiqui çaite oinen gainera, eta minçaturen naiz çurequin.
2 Eta izpiritua minçatu citzaitan ondoan, sarthu cen ene baithan, eta xutitu ninduen ene çangoen gainera, eta aditu nuen niri minçatzen,
3 Eta erraten: Guiçasemea, bidalcen çaitut Israelgo umeetara, populu arnegatu, ene ganic guibelatu denaren gana; egungo eguna arteo berec eta beren auec hautsi dute enequilaco patua.
4 Bekoqui gogorreco eta bihotz hezgaitzeco umeac dire hainac ceinen gana bidalcen baitzaitut, eta erranen daroeçu: Hau dio Jainco Jaunac:
5 Hean ençunen othe duten, hean baratuco othe diren, ecen jendaqui kexagarria da; jaquinen dute bederen profeta bat içatu dutela beren erdian.
6 Çu beraz, guiçasemea, ez içan hequien beldur, eta hequien solasec ez beçaitzate lotsa; ceren sinhets-gogorrac eta makurrac baitire çurequin, eta harrobiequin baituçu çure egoitza. Ez ici hequien solasez, ez beçaitza ikara hequien beguitharteac, ceren jendaqui kexagarri bat baita.
7 Erranen daroeztetzu beraz ene hitzac, hean ençunen duten eta baratuco diren, ecen sumingarriac dire.
8 Çuc ordean, guiçasemea, adi çatzu nic erraten darozquitzudan guciac, eta ez içan kexagarri, jendaqui kexagarri horren idurico; idecaçu ahoa eta jan çatzu nic ematen darozquitzudan guciac.
9 Eta ikusi nuen, eta hara hurbildu citzaitala escu bat, ceintan baitzen liburu bat biribilcatua; iscribatua cen barnetic eta campotic, eta hedatu çuen ene aitzinean; eta hartan baciren iscribatuac kexuac, arrangurac eta dixiduac.