1 در کنار رودخانههای بابل نشستیمو به یاد صهیون گریه کردیم.
2 آلات موسیقی خود رابر شاخههای درختان بید آویختیم.
3 زیرا کسانیکه ما را به اسارت برده بودند، از ما خواستندتا برایشان یکی از سرودهای صهیون را بخوانیمو آنها را سرگرم کنیم.
4 امّا چگونه میتوانستیمسرود خداوند را در دیار بیگانه بسراییم؟
5 ای اورشلیم، اگر تو را فراموش کنم،دست راستم خشک گردد تا دیگر نتوانم چنگ بنوازم.
6 اگر تو را ای اورشلیم، به یاد نیاورمو تو را بر همهٔ شادیها ترجیح ندهم،زبانم به کامم بچسبد و لال شوم.