مزامیر 148 TPV

دعوت طبیعت به ستایش خدا

1 خداوند را سپاس باد!خداوند را از آسمانهاو از عرش اعلی ستایش کنید.

2 ای فرشتگان اوو ای لشکرهای آسمانی او را ستایش کنید.

3 ای آفتاب و ای مهتاب،و ای ستارگان درخشان، او را ستایش کنید.

4 ای آسمانها و ای آبهای بالای آسمان،او را ستایش کنید.

5 همهٔ اینها خداوند را ستایش کنند،زیرا که به فرمان او آفریده شدند.

6 او همهٔ آنها را تا به ابد استوار ساختو هرگز تغییر نخواهند کرد.

7 ای نهنگها و ای تمام اعماق اقیانوسها،او را ستایش کنید.

8 ای آتش و تگرگ و برف و مه و توفان که مطیع فرمان او هستید،او را ستایش کنید.

9 ای کوهها و تپّه‏هاو درختان میوه‌دار و ای سروهای بلند،

10 ای حیوانات وحشی و اهلی،ای خزندگان و پرندگان، او را ستایش کنید.

11 ای پادشاهان، ای مردم،شاهزادگان و فرمانروایان،

12 ای جوانان و ای دوشیزگان،پیر مردان و کودکان، خداوند را ستایش کنید.

13 همه با هم نام خداوند را ستایش کنید،زیرا فقط نام او متعال،و شکوه و جلال او بالاتر از زمین و آسمان است.

14 او قوم خود یعنی بنی‌اسرائیل راقوّت و توانایی بخشید،او مایهٔ افتخار مقدّسان می‌باشد.خداوند را سپاس باد!