1 خداوند را سپاس باد!ای جان من، خداوند را ستایش کن!
2 تا زمانی که زنده هستم، خداوند را ستایش خواهم نمود،تا وقتی جان در بدن دارم برای خدای خود سرود خواهم خواند.
3 به رهبران انسانی توکّل نکنید،هیچ انسانی نمی‌‌تواند نجات بدهد.
4 وقتی بمیرند، به خاک برمی‌گردندو در همان روز تمام نقشههایی که کشیده بودند از بین می‌رود.
5 خوشا به حال کسی‌که خدای یعقوب مددکار اوستو بر خداوند، خدای خود توکّل می‌کند،
6 که آسمان و زمین و دریاهاو هرآنچه در آنهاست آفرید،خدایی که پیوسته به وعده‌های خود وفادار است.
7 او به فریاد مظلومان می‌رسدو گرسنگان را سیر می‌کندو اسیران را آزاد می‌سازد.
8 خداوند کورها را بینا می‌سازد،افتادگان را برمی‌خیزاند،مردم نیکوکار را دوست می‌دارد.
9 خداوند غریبان را محافظت می‌کند،و از بیوه زنان و یتیمان مراقبت می‌نماید.امّا شریران را هلاک می‌سازد.
10 سلطنت خداوند جاودان است،و خدای تو ای صهیون، تا ابد فرمانروایی می‌کند.خداوند را سپاس باد!