مزامیر 102 TPV

دعای شخص جوان

دعای شخصی درمانده که اعتراض‌های خود را به خداوند می‌گوید

1 خداوندا، دعایم را بشنوو به فریاد من برس.

2 در روزهای سختی از من روی متاب.به من گوش بدهو چون تو را بخوانم،دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.

3 زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رودو استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.

4 دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است.اشتها و میل به غذا ندارم.

5 از بس ناله کرده‌ام،در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.

6 مثل مرغ وحشی در صحراو مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.

7 خوابم نمی‌برد،مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.

8 دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنندو مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.

11 عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال استو همچون گیاه پژمرده می‌شوم.

12 امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی استو تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.

13 می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كردو اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی،و رحمت خود را نشان بدهی.

14 بندگان تو آن را دوست می‌دارند،گرچه ویرانه گشته؛نسبت به آن رحمت می‌دارند،گرچه خرابه گشته.

15 ملل جهان از نام خداوند،و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.

16 هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند،جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.

17 به زاریِ بیچارگان گوش خواهد دادو دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.

18 این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوندو کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.

19 خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمانبه زمین نظر افکنده است.

20 ناله‌های زندانیان را شنیدو آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.

21 در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردیدو در اورشلیم او را خواهند پرستید،

22 وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوندو او را پرستش نمایند.

23 خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساختو عمرم را کوتاه کرد.

24 ای خدا نگذار که اکنون بمیرم،قبل از آنکه به پیری برسم.ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی

25 در ابتدا زمین را آفریدیو آسمانها کار دستهای توست.

26 آنها از میان خواهند رفت،امّا تو باقی خواهی ماند.همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شدو تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.

27 امّا تو همیشه همان هستیو عمر تو، پایانی نخواهد داشت.

28 فرزندان ما، در پناه تو در امان هستندو در زیر سایهٔ حمایت تو،نسل آنها پایدار خواهد بود.