1 با کلمات زیبایی که از فکرم تراوش می‌کنند،می‌‌‌‌خواهم مانند نویسنده‌ای با استعداد،شعر دلنوازی در وصف پادشاه بسرایم.
2 تو زیباتر از همهٔ انسانهایی،فیض از لبان تو جاری است،خدا برای همیشه تو را مبارک ساخته است.
3 ای پادشاه مقتدر، شمشیر خود را به کمر ببند،تو پُر جلال و با شکوهی،
4 برای دفاع از حقیقت و راستیبا شکوه بر مَرکب خود سوار شو،دست توانای تو، تو را پیروز می‌گرداند.
5 تیرهای تو به قلب دشمنانت خواهد نشست،ملّتها به پای تو خواهند افتاد.
6 سلطنتی را که خدا به تو بخشیده است،تا به ابد پایدار خواهد بود.تو با عدالت بر ملّت خود حکومت می‌کنی.
7 راستی را دوست می‌داریو از شرارت متنفری.بنابراین خدای تو، تو را برگزیده،بیش از هرکس دیگر تو را شادمان ساخته است.
8 لباسهای تو همه آمیخته به عطر است، عطر مُر، عود و دارچین،در کاخ عاج، نوای شیرین موسیقی تو را شادمان می‌سازد.
9 دختران پادشاهان، ندیمه‌های دربار تو هستند،ملکه، مُزیّن به طلای خالصدر سمت راست تخت تو ایستاده است.
10 ای دختر، پند مرا بشنو و به آن توجّه کن.مردم و خانهٔ پدری خود را فراموش کن.
11 پادشاه شیفتهٔ زیبایی جمال توست.او سَروَر توست، او را تعظیم نما.
12 مردم صُور برای تو هدیه می‌آورند،و ثروتمندان طالب رضامندی می‌باشند.
13 عروس پادشاه را بنگرید،او در حجلهٔ خود، در لباس قلّابدوزی چه زیباست!
14 او را با لباس رنگارنگش به حضور پادشاه می‌برند،و ندیمه‌هایش در عقب او هستند،و آنها نیز همچنین به حضور پادشاه حاضر می‌شوند.
15 آنان با سرور و شادمانیبه کاخ پادشاه وارد می‌شوند.
16 ای پادشاه، تو پسران بسیار خواهی داشت،آنان نیز مانند اجداد تو بر تخت پادشاهی خواهند نشست،و تو آنان را به حکمرانی سراسر جهان خواهی گماشت.
17 سرود من، آوازهٔ تو را همیشه پایدار خواهد ساخت،و تمام مردم پیوسته تو را ستایش خواهند نمود.