1 خوشا به حال کسیکهبا شریران مشورت نمیکندو به راه گناهکاران نمیرودو با مسخرهکنندگان همنشین نمیشود،
2 بلکه خوشی او اطاعت از شریعت خداوند استو شب و روز به دستورات او میاندیشد.
3 او مانند درختی است که در کنار نهر آب کاشته شده باشد،میوهٔ خود را در موسمش میدهدو برگهایش پژمرده نمیگرددو در همهٔ کارهای خود موفّق است.
4 امّا شریران چنین نیستند.بلکه آنان مانند کاهی هستند که باد آنها را پراکنده میسازد.
5 بنابراین شریران در روز داوری محکوم خواهند گردیدو در جمع ایمانداران نخواهند ایستاد.