12 زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودندو کسی به کمكشان نرسید.
13 در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردندو او آنها را از پریشانی نجات داد.
14 آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آوردو از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.
15 آنها باید از خداوند بهخاطر محبّت پایدارو کارهای فوقالعادهای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.
16 زیرا او دروازههای برنزیو میلههای آهنین را درهم شکسته است.
17 بعضی بهخاطر روش گناهآلود خود رنج میکشیدندو به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.
18 اشتهای خود را از دست دادهو پایشان به لب گور رسیده بود.