مزامیر 49:8-14 TPV

8 زیرا ارزش زندگی یک انسان بسیار گرانبهاستو هیچ چیز در مقابل آن کفایت نمی‌کند،

9 تا کسی طعم مرگ را نچشدو تا به ابد زندگی کند.

10 همهٔ ما می‌بینیم که حتّی اشخاص عالِم هم می‌میرند،همچنان‌که احمقان و نادانان می‌میرند.همهٔ آنها ثروت خود را برای بازماندگان خود باقی می‌گذارند.

11 درحالی‌که آنها نام خود را بر املاک خود می‌گذارند،گورشان خانهٔ ابدی آنها می‌گرددو برای همیشه در آن ساکن می‌شوند.

12 جاه و مقام ما را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه ما نیز خواهیم مردهمچنان‌که یک حیوان می‌میرد.

13 سرنوشت اشخاصی که به خودشان توکّل دارند چنین است،سرنوشت آنانی که به دارایی خود دلخوش هستند.

14 آنها مانند گوسفندان محکوم به مرگ هستندو چوپان ایشان مرگ است.نیکوکاران بر آنها پیروز می‌گردندو اجساد آنان بزودی دور از خانه‌هایشان در دنیای مردگان خواهد پوسید.