14 خداوند متعال پادشاهان را مانند دانه‌های برفبر کوه صلمون پراکنده ساخت.
15 ای کوه با عظمت باشانو ای قلّه‌های بلند!
16 ای قلّه‌های بلند باشان،چرا با حسرت به کوهی که خدا آن را برای سکونت خود اختیار کرد،و مسکن ابدی او شد، می‌نگرید؟
17 خداوند با هزاران هزار ارّابهاز کوه سینا به جایگاه مقدّس خود آمد.
18 بعد به عالم بالا صعود فرمود و عدّه‌ای را با خود به اسارت برد.از آدمیان، حتّی از یاغیان و سرکشان هدایایی دریافت نموده است.خداوند، خدا در آنجا سکونت خواهد کرد.
19 سپاس بر خداوندکه هر روز بارهای ما را متحمّل می‌شود.او خدای نجات‌دهندهٔ ماست.
20 خدای ما، خدای نجات‌دهنده است.خداوند خدای ما،ما را از مرگ می‌رهاند.