16 خداوندا، محبّت پایدار تو چه نیکوست،پس بهخاطر رحمت عظیمت به من توجّه نما.
17 روی خود را از بندهٔ خود مپوشان،اکنون که در سختی هستم مرا مستجاب نما.
18 بیا و تاوان آزادی مرا بپردازو مرا از دست دشمنانم نجات بده.
19 تو میدانی که چگونه رسوا شدهامو مورد سرزنش و توهین قرار گرفتهام.تو همهٔ دشمنانم را میشناسی.
20 سرزنشهای مردم، دلم را شکستهو مأیوس شدهام.به هر سو روی آوردم، دلسوزی نیافتمو از کسی تسلّی نیافتم.
21 هنگامیکه گرسنه بودم زهر به من تعارف کردند؛و وقتی تشنه بودم، سرکه به من دادند.
22 بگذار جشن آنها به ماتمو امنیّت آنان به تشویش مبدّل گردد.