19 تو میدانی که چگونه رسوا شدهامو مورد سرزنش و توهین قرار گرفتهام.تو همهٔ دشمنانم را میشناسی.
20 سرزنشهای مردم، دلم را شکستهو مأیوس شدهام.به هر سو روی آوردم، دلسوزی نیافتمو از کسی تسلّی نیافتم.
21 هنگامیکه گرسنه بودم زهر به من تعارف کردند؛و وقتی تشنه بودم، سرکه به من دادند.
22 بگذار جشن آنها به ماتمو امنیّت آنان به تشویش مبدّل گردد.
23 چشمانشان را کورو کمرشان را سست گردان.
24 خشم خود را بر سر آنان بریزو ایشان را با آتش غضبت بسوزان.
25 خانههای ایشان ویران شودو کسی در چادرهای آنان ساکن نگردد.